Agos, 14 Mayıs 2010
“Kıymayın efendiler!” demiştik, ama onu cezaevinden çıkarmak için ölümün ta kıyısına kadar gelmesini beklediler. Güler Zere’yi geçen hafta kaybettik.
Kötü niyetin bürokrasiyle işbirliği, 37 yaşında bir canın hapishane köşelerinde göz göre erimesine göz yumdu. 14 yılını içerde geçiren, hastalığı süresince Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ile güvence altına alınan “yaşama hakkı” ve “işkence ve fena muamele yasağı” açık bir şekilde ihlal edilen Güler, Eylül ayında hepimize bir mektup yazmış, bize çocuklardan bahsetmiş, “Umuttan yana ne varsa bizimledir” demişti.
Bir karatren geldi, kaptığı gibi onu öte diyarlara götürdü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder